FÂTİHA SÛRESİ’yle, açarsan kapıları;
Görürsün Cennetteki, muhteşem yapıları.
Dalarsın, âlemlerin zikriyle tefekküre;
Doyamazsın, Allah’a, binlerce teşekküre.
 

FÂTİHA SÛRESİ’yle, doyarsan beş öğünde;
Açarsın çeyizini, öldüğün gün düğünde.
Çözersin, vesvesenin attığı düğümleri;
Kevserle doldurursun, Mahşerde güğümleri.
 

FÂTİHA SÛRESİ’yle, açarsan kalp gözünü;
Görürsün fıtrattaki, sırların iç yüzünü.
Dindirirsin, Rahmân’ın müjdesiyle sancını;
Ömrünce yitirmezsin, Allah’a inancını.
 

FÂTİHA SÛRESİ’yle, aşarsan engelleri;
Sınavlarda vız gelir, şeytanın çengelleri.
Gerçeğin merceğinden, görürsün uzakları;
Sana zarar veremez, nefsinin tuzakları.
 

FÂTİHÂ’yı ANLAYAN, tanır Allah kulunu;
Sırat-ı Müstakîm’le, bulur Cennet yolunu.
FÂTİHA’yla YAŞAYAN, ibadetten kaçamaz;
Allah’tan başkasına, ellerini açamaz.
 

Cengiz Numanoğlu

(2021)

Anasayfa

Sonraki şiir

Kur'ân şiirleri

Şiir sayfaları