Akıl dizginleri, nefsin elinde,
İdrâki boğulmuş, kibir selinde,
''Zayıf'' tır sıfatı, Kur'ân dilinde,
Nesine güvenir.. Şu insanoğlu?
 

İlâhî Mesaj'a , dudak bükerken,
Hakk'ça yaşamaya,''Bağnazlık'' derken,
Allah'a bu kadar, isyan ederken,
Nesine güvenir.. Şu insanoğlu?
 

Dağlar dikip, denizleri kazamaz,
Kendi kader kısmetini yazamaz,
Vâdesini bir sâniye bozamaz,
Nesine güvenir.. Şu insanoğlu?
 

Bir mum alevine dayanmaz teni,
İncitir canını, bir gül dikeni,
Kara toprak değil midir kökeni,
Nesine güvenir.. Şu insanoğlu?
 

Yarınki lokması, bilemez kaçtır,
Rızkını veren var, vermese açtır,
İbret için, karıncaya muhtaçtır,
Nesine güvenir.. Şu insanoğlu?
 

Bir hücrenin, can sırrına eremez,
Gaybı sorsan, bir tek cevap veremez,
Karanlıkta, âciz kalır göremez,
Nesine güvenir.. Şu insanoğlu?
 

Kurgu-bilim çemberinden çıkamaz,
Güneş desen, çıplak gözle bakamaz,
Bir sineğe, bir kanatçık takamaz,
Nesine güvenir.. Şu insanoğlu?
 

Ne zamana hükmü geçer, ne cana;
Tâcı, tahtı, bırakarak bir yana,
Girecektir, bir daracık mekâna,
Nesine güvenir.. Şu insanoğlu?
 

Sual melekleri, gelince dile;
Dünyalar dolusu fidye nâfile,
Münker Nekir, kopya vermez gâfile,
Nesine güvenir.. Şu insanoğlu?
 

Cengiz Numanoğlu

(1994)

Anasayfa

Sonraki şiir

Şiir sayfaları